Ik was de eigenaar van een taverne, de enige taverne in de hele stad, en elke avond kwamen er mensen uit de stad naar mijn taverne.

Ik zie veel mensen komen en gaan, iemand geeft me door de kracht van de wijn geen geld, probeer hem dan koud water te geven, niet in het zwembad te weken, ik geef hem ook wakker.

Niemand liet me in de ogen kijken, maar, alleen elke dag in de hoek van de man zitten, laat me nieuwsgierig zijn. Elke dag sprak hij in het glas dat hij me had gegeven om te bewaren, en elke keer als hij kwam drinken nam hij zijn eigen glas.

Elke avond, het kaarslicht op tafel, door het glas, verspreid over zijn gezicht, in de schaduw, was het moeilijk om zijn ogen te zien, alleen zijn lippen bewogen.

Ik was nieuwsgierig, maar ik ben niet gaan informeren, zoveel gasten, niet iedereen is een persoon met een verhaal, die niet een beetje zorgen heeft, maar als de wijn opdrinkt, is de wereld schoon, niet meer zo veel moeite, het meest ware zelf achterlatend, is wijn die je kan vergezellen, naar je meest loyale vriend.

Die avond kwam hij niet en ik dacht dat hij misschien te laat zou zijn. Ik heb de hele nacht gewacht, maar niemand kwam aan tafel.

De volgende dag om 12.00 uur kwam hij binnen en zijn lichaam leek een beetje vreemd. Hij liep moeizaam naar de tafel en vroeg me om het glas, maar deze keer vulde hij het glas niet. Hij omhelsde het glas en huilde bitter,"Vader, ik heb u gewroken en vandaag zal ik u met het glas zien."

De kroeg was op dit moment leeg, dus ik ging naar hem toe en schonk de wijn voor hem in."Kunt u mij uw verhaal vertellen, meneer?"

"Ik ben blij dat ik er vandaag over kan praten. Breng me de wijn en ik zal erover praten."Hij ziet eruit alsof hij op het punt staat dronken te worden.

"Het was toen ik jong was, op een dag kwam ik terug van school, vertelde mijn vader, ik werd gepest door mijn leeftijdsgenoten, maar hij schold me uit, pakte dit glas naar mij, een jongen, sloeg terug, in mijn huilen, er is een scheet gebruiken."Hij zei heel vastberaden:"Ik accepteerde de beker, de volgende dag ging ik op zoek naar een partner, maar ik kan niet verslaan, een persoon om een ​​groep mensen te bestrijden, hoe zijn geen rivalen ah. Ik bleef ze echter zoeken, vaak faalde ik nog steeds. Op een dag hielp mijn vader me, hij vertelde me dat jongens niet bang moesten zijn, hard werken betekent niet falen, hard werken is niet bang om te falen."

Hij dronk het eerste glas wijn."Maar toen ik op een dag thuiskwam, lag mijn vader in een plas bloed. Ik schreeuwde, maar hij reageerde niet. Ik wilde weten hoe mijn vader stierf."

Hij zuchtte even."De hele dag doe ik aanwijzingen en 's nachts drink ik hier. Overdag weet ik wat ik ga doen.

"Gisteravond, op weg hierheen, hoorde ik de stem van een dronkaard. Hij riep mijn vaders naam. Ik volgde hem. Hij vertelde me hoe opgewonden hij was op de dag dat hij mijn vader vermoordde, en hij lachte, en ik nam hem mee, en ik bleef wijn voor hem inschenken tot hij dood was, en ik ging weg."

Hij fleurde op en ik leek een klein kind voor me te zien zitten.

Die nacht, alleen drinkend, viel hij in slaap met het glas in zijn handen en opgetrokken mondhoeken. Ik denk dat dat een van zijn beste nachten was.

Daarna verdwenen de wijnbeker en hij in de herberg en de tafel, waar, vreemd genoeg, nog een vreemde man zat.

Auteur: Shawood

Bron: eenvoudig boek

Auteursrecht behoort toe aan de auteur. Neem voor commerciële herdruk contact op met de auteur voor toestemming. Voor niet-commerciële herdruk, gelieve de bron te vermelden.